Zes weken zomervakantie, aangezien ik in het onderwijs werk, geld dit ook voor mij. Voorheen had ik zat te doen, verveelde ik mij geen moment en kon het niet lang genoeg duren! Eerlijk gezegd, was het na 4 weken dan ook wel genoeg.

Persoonlijk heb ik gewoon veel structuur nodig en een doel. Een lange vakantie met ‘we kijken wel’, is voor mij geen optie. Voor elke vakantie maak ik plannen en houd ik mijn agenda nauw bij. Zo vergeet ik niets en kan ik mij voorbereiden. Een enkele dag kan ik ook heel goed niets doen hoor!

Afhankelijk

Joost kan geen 6 weken vrij nemen, dit jaar is het gelukt om er 3 te regelen. Dit scheelt! Aangezien wij dan de zorg voor Jop kunnen delen. Zoals de titel het al zegt, Jop is volledig afhankelijk van ons. Voornamelijk mij, aangezien Joost gewoon moet werken. Als je mijn blogs hebt gelezen, was het ook nog eens een hectische zomervakantie met veel zieken om ons heen. De mogelijkheid om Jop ‘even’ weg te brengen was dan ook nihil. Dit had ik echter wel even nodig, even een stap achteruit, even geen ‘mama’.

De slaapjes tussendoor waren de momenten dat ik even wat kon doen. Het klinkt heel negatief, maar veel moeders zullen dit beamen. Met een kind van 10 maanden, die kruipt, staat, doet, sloopt enz, kan je niet ‘even’ de was opvouwen. Na elke mouw, moet je weer ingrijpen. Wij hebben het geluk dat Jop ook echt een doorzetter is, die vaas moet hoe dan ook om! Je kan hem geen moment alleen laten..

Eerlijk?

Het is super leuk en gezellig, maar ook kinderen hebben wel eens hun dag niet. Je kan ze dan alleen niet negeren. Ook was Jop precies deze vakantie ziek, mijn moeder ziek, mijn opa ziek en ik zelf..? In alle haast wil je het voor iedereen goed doen en vergeet je jezelf. Niet erg! Maar wel zwaar. De vakantie had ik dan ook echt nodig om bij te komen, wat zeker gelukt is!

Als je een eerlijk antwoord wilt op de vraag: ‘Hoe vind je een zomervakantie met een baby?’, dan is mijn antwoord: ‘Te lang!’.

Je hebt geen vakantie.

Je hebt gewoon momenten voor jezelf nodig, adempauzes. Ik schaam mij er dan ook niet voor als ik tegen Joost zeg: ‘jij moet Jop nu even pakken/doen, ik kan het even niet aan’. Ik vind het belangrijker dat Jop een moeder heeft die vrolijk is en geduldig. Als dat er even niet is, moet je afstand nemen. Naar mijn mening voelt je kind het als jij niet lekker in je vel zit. Uiteindelijk heeft dit een wisselwerking en ontstaat er juist negatief gedrag.

Een volgende keer…

Ik ben gek op mijn kleine man en wil hem voor geen goud missen! Wij hebben bewust gekozen voor een kindje en daar moet je je verantwoordelijkheid voor nemen. Toch ben ik van mening dat in zo’n lange periode, waarin je er vrijwel alleen voor staat, je momenten moet pakken om even uit het ‘ouderschap’ te stappen. Een volgende keer zal ik hem vaker een middag of dag weg brengen. Al is het om rustig de boodschappen te doen, het huishouden of gewoon even ‘niks’.

Je houdt niet minder van je kind, hij/zij zal er geen last van hebben, maar je zal beiden gelukkiger zijn. Tevens zie je je kind meer groeien. Enkel deze week zie ik al stappen die hij weer gemaakt heeft, daar wordt je snel blind voor.