Nog als de dag van gisteren…dat gevoel, diep in mijn buik.
Een gevoel dat alleen jij kan voelen.
De herinnering is nog als de dag van gisteren. Je lichaam verandert, je weet dat er iets in je groeit maar voelt daar nog niks van, het is heel onwerkelijk. Dan plots, een klein ‘stootje’ of ‘kieteltje’ van binnen.. eerst dacht ik dat het mijn darmen waren maar na een paar dagen?
Het is dat kleine erwtje in je buik, jouw baby. Jouw, omdat het op dat moment ook van jouw is. Jij bent de enige die het voelt, de enige die ermee in contact staat, de enige die dit erwtje tot een volgroeide baby kan laten groeien.
Zo mooi, zo klein, zo van mij
Hoewel mijn zwangerschap niet geheel probleemloos is verlopen, heb ook Ik, deze momenten gehad. Wat kon ik genieten van die kleine schopjes, de momentjes samen.
Deze momentjes hebben mij door de 9 maanden getrokken.. ze maakten alles waard!
(Tot mijn ribben paars werden door die lieve ‘schopjes’ hihihi)
De eerste echte!
Op de boot, in de biesbosch. Terwijl ik over de vlonder loop, pakt mijn vriendin mijn buik vast. Op dat moment gaf die kleine rakker een enorme trap waardoor wij allebei schrokken van het moment!
‘Was dat hem echt??’, naar mijn idee waren het niet mijn darmen, dus het moest bijna wel. Op dat moment komt er nog een andere vriendin aangelopen om ook te ‘voelen’. Na een aantal minuten wilden we het bijna opgeven totdat…’JAAA’, Schreeuwden we tegelijk. Vanaf dat moment was hij niet meer te stoppen, dat zien we nu nog steeds…?
…ik ben niet alleen.
Het gevoel van…ik ben niet alleen. Dit plaatste ik, nu 55 weken geleden… Heel raar en onwerkelijk. Op dat moment voelde ik mij vaak al zo alleen en eenzaam, zo verdrietig en ongelukkig. De momenten dat ‘hij’ er dan was, maakte mij gelukkig en sleepte mij erdoorheen! Dat waren tevens de momenten dat ik mij zo schuldig voelde over wat ik dacht, soms van plan was, en dat het onschuldige lieve kindje in mijn buik, soms helemaal (niet meer) gewenst was.
Geluk
Ondanks dat ‘vrouw’ zijn heel veel ongelukkige dingen met zich meebrengt, zijn dit de geluksmomenten die wij mogen ervaren. Een mag kan het later voelen, maar dit is nooit zo intiem als dat wij het meemaken. Dit was één van mijn geluksmomenten door de zwangerschap heen, hopelijk mag ik dit ooit nog eens ervaren!
Wat zijn, of waren jouw geluksmomenten tijdens de zwangerschap?
Heb je dit ook zo ervaren of totaal niet?
Laat het mij weten! Lees je de volgende keer weer mee?
