Op veel momenten of om bepaalde dingen kan je je heel gelukkig voelen. Er is echter maar één ding dat je ‘puur’ gelukkig maakt en dat is je eigen vlees en bloed. Een persoonlijke blog over mijn weg naar (nieuw) geluk.
Verlies
Het waren wederom 2 pittige maanden. In een korte tijd zijn er een aantal mooie mensen heengegaan. Verdriet, boosheid, ongeloof maar ook een stukje angst komt om de hoek kijken. Ziekte en gewoon pure pech, onbegrijpelijk en oneerlijk, zo plots en snel.
Angst om weer afscheid van iemand te moeten nemen, iemand te moeten missen en je vraagt je af, wanneer ben ik aan de beurt? Als je denkt dat je het ene begint te verwerken, krijg je het volgende er bovenop. Het leek plots zo makkelijk en snel te gaan. Als je binnen 2 maanden tijd voor de 3e keer een uitvaart bijwoont, zie je bijna jezelf liggen. Niet letterlijk natuurlijk!
Een stukje zelfreflectie, een evaluatie van je eigen leven, nadenken over je toekomst.
Uitvlucht
Ik was er even klaar mee en goed ook. Daarom besloot ik samen met mijn grote trots een weekje weg te gaan, een soort van uitvlucht. Uit de sleur en omgeving, samen in een natuurrijke omgeving met genoeg activiteiten om te gaan doen. Daarom vertrokken wij deze voorjaarsvakantie naar Landal de Lommerbergen @Limburg!
Wat hebben we genoten!
Dinsdag middag, zijn Jop en ik direct na de uitvaart vertrokken. Mijn moeder ging 2 nachtjes met ons mee. Na 2 uur rijden kwamen wij bij ons super schattige kabouter huisje aan. Wat wil je nog meer?
Wat was ik blij dat mijn moeder er was. Niet enkel voor de gezelligheid of het uitje dat zij ook goed kon gebruiken en verdiende! Nee, de eerste nacht had Jop alles onder gespuugd, door het erge hoesten kwam alles eruit. Zo zielig en dat aan het begin van onze vakantie! Gelukkig was het de volgende dag helemaal over. Wat een super service van Landal, die alles kosteloos hebben gewassen.
Donderdagochtend vertrok mijn moeder weer huiswaarts. Samen met Jop wandelen, spelen in het speelparadijs, zwemmen, dansen en zingen met Bolo in de plaza, lekker eten en vooral veel knuffelen! Wat hadden we een prachtige week, sneeuw en zon!
Ik begon over ‘Puur geluk’… daar kan ik wederom veel over zeggen, maar bepaal het zelf maar aan de hand van deze foto’s..
De eerste keer naar de huisartsenpost..
Voor alles geld ‘een eerste keer’ zo ook het eerste bezoek aan de huisartsenpost, in de nacht.. Jop was al zeker 2 maanden aan het hoesten, hiervoor uiteraard de huisarts bezocht! Heel Nederland hoest en proest. Verder eet en drinkt hij gewoon goed, is hij niet ‘ziek’ en is hij gezellig. Tot vorige week, al een paar nachten hoestte hij zichzelf wakker. Woensdagavond was hij weer zo aan het hoesten, dat hij er bijna van moest overgeven. Hij kon alleen rechtop tegen mij aan slapen en zijn ademhaling was erg zwaar.
Tijdens een telefoontje om advies, hoorden ze hem ademen en wilden ze hem graag zien. Zo stond er een afspraak om 23:50. Gelukkig was mijn moeder nog wakker, zo kon zij met ons mee. Geen idee wat mij te wachten stond, misschien moest hij wel blijven?
Gelukkig waren zijn longen schoon en was er verder niets ‘ernstigs’ te vinden. Jop bleef wel flink hoesten, waardoor ik geen sprookje leek op te hangen en de arts mijn zorgen wel begreep.
We mochten naar huis met Ventolin om Jop tijdens zijn slaap meer lucht te geven.
De volgende dag was ik kapot van de gebroken nachten, maar mijn ventje had veel rustiger geslapen. Dat weekend was hij bij zijn vader, extra zorgelijk. Niet omdat hij niet voor hem kan zorgen, maar omdat ik nu niet voor hem kan zorgen en weet hoe het met hem gaat..
Gelukkig heeft hij het goed gedaan en lijkt hij een stuk te zijn opgeknapt.
Gisteren moesten we op controle bij de huisarts. Gelukkig nog steeds alles goed met zijn longen, het probleem zit waarschijnlijk bij zijn neus.. Misschien in de toekomst de neusamandelen?
Maar dat, is voor latere zorg!
Wat nu?
Dit kan je heel breed opvatten, dat heb ik dan ook gedaan. Wat wil ik? Nu en in de toekomst, waar wil ik over 5 jaar staan, met wie wil ik daar staan? Op veel vragen heb je jammer genoeg geen grip en blijft het antwoord altijd een vraagteken. Echter kan je zelf beslissingen nemen en stappen zetten richting je doel. Heb wel ervaren dat je doel nastreven met vallen en opstaan gaat.
Er staan dus wat actiepunten op de agenda. Zo heb ik mij de afgelopen 5 jaar niet ontwikkelt, voor de carrière van een ander. Hier gaat verandering in komen!
> Tip, streef je eigen dromen en wensen na! Hoe mooi het ook klinkt, stay independent!
Heb ik mij op veel momenten alleen en woedend gevoeld. Ik heb toch niet alleen gekozen voor een kind?! Nee… maar ik mag wel bijna alle liefde alleen ontvangen, daar horen ook de minder leuke en zware momenten bij.
Doe ik mijn best weer de enthousiasme en motivatie terug te krijgen en te behouden om te schrijven. Probeer ik hierin vooral mijn woede een plekje te geven. Onbegrip voor al dit moois dat iemand zomaar laat lopen.. Er zijn mensen die er een moord voor zouden doen! Gelukkig kan ik dit met veel mensen om mij heen en natuurlijk jullie delen! Enjoy.
Geluk komt soms aanwaaien, een andere keer ben je ernaar opzoek.
Je zult er altijd aan moeten werken en je ogen open houden voor wat echt is, of je geluk juist neemt.
Je eigen vlees en bloed, is van jou, blijft.
Het is er en schenkt je elke dag die glimlach.
Alleen voor jou, puur en gelukkig, echt.
Puur geluk.
