Wat een weken… ik kan er een boek over schrijven. Lang nagedacht over wat ik weer voor jullie ging schrijven, hoe ik het op ging schrijven en wanneer.
Dit valt me dan ook zwaar, elk woord dat ik nu van mij afschrijf is echter een stap verder in de toekomst.
Maandag 25 september
Mijn laatste blog eindigde ik met het leuke vooruitzicht naar mijn verjaardag. Ik vind het nog steeds leuk om mijn verjaardag te vieren, weer een jaar ouder, wijzer en ervaringen rijker. Maandag, 25 september was het dan zo ver. Ik werd 25 jaar, een kwart eeuw oud! Om 5:45 werd er aangebeld. In eerste instantie wilde ik niet opendoen, maar dat moest.. Ontbijt service!
Cadeau van mijn ouders en zus, die op dat moment nog op vakantie waren.Toen had Jop een ‘cadeau’ voor me.. Daarvoor moest ik naar beneden. Daar stond hij, de fiets waar ik al zo lang naar uitkeek. Heerlijk fietsen met mijn kleine man, er even op uit of mee met vakantie..Ik moest jammer genoeg tot laat werken, een echt feestje kwam er dus niet van… Eenmaal thuis, stond er nog een grote doos op mij te wachten. Daarin een bos bloemen en doos chocolade, ook van mijn ouders.
JA, ik voelde mij jarig!
Woensdag de 27e
Overdag had ik mijn twee leuke buurmeisjes op visite. Jop vermaakt zich super met Julia, zo kan ik ondertussen lekker kroelen met Ize.
Na veel drukke dagen, in de avond eindelijk weer een moment samen. We besloten met z’n drieën een rondje te gaan fietsen. Jop vind het geweldig! Ook is hij gek op vogels, dus stopte we even bij de eendjes.
28 september
Donderdag was mijn reguliere werkdag. Jop zou bij mijn ouders blijven slapen zodat zijn ouders een avond samen hadden…
Dit liep echter anders, er was al een besluit genomen. Het besluit dat er geen ‘samen’ meer zou zijn.
Sindsdien woon ik met Jop bij mijn ouders en ben ik druk op zoek naar een nieuwe woonruimte. Een nieuwe plek voor ‘humpy’ en mij, een nieuw begin.
Gelukkig begin ik het steeds meer als een uitdaging te zien en niet meer als een weg zonder eind. Daar sta je dan na 5 jaar, alles wat je hebt opgebouwd is weg. Gelukkig heb ik er nog een prachtig klein mannetje aan over mogen houden en daar vecht ik voor.
Een korte samenvatting van wat er speelt en hierbij laat ik het ook. Als ik mijn emoties de vrije loop laat, zou dit een hele nare blog worden….
Feest!
Het is tijd voor iets veel leukers! Jop wordt over een week namelijk al 1 jaar…
Wat is de tijd gevlogen. Al maanden ben ik bezig met de voorbereidingen voor zijn feest. Door de omstandigheden lopen deze anders dan gepland, maar dat maakt het niet minder leuk.
Deze week schrijf ik een stukje over de voorbereidingen, ik heb een paar super leuke dingen
aangeschaft, wie weet iets voor jou!
Ik wil iedereen bedanken voor de lieve en leuke felicitaties, voor de steun en lieve woorden, voor ‘het er zijn’. Wederom een moment van ‘in moeilijke tijden, kom je je echte vrienden tegen’. Maar ook een moment waardoor je ze eens extra goed gaat zien, je weet wat je aan elkaar hebt.
Communicatie is de sleutel, tot elke goede relatie.
*wat heb je aan bezit, als je het niet kan delen?*
